رحلت غریبانه برترین بانوی زمان خود، کریمه اهل بیت، حضرت فاطمه ی معصومه (س)، تسلیت باد.
به برکت او آسمان اشک شادي مي ريزد چشمه سارها سرازير مي شود و
فعند ذلک… و تفيض العيون و تنبت الارض ضعف اکلها. (1) .
در آن هنگام چشمه‌سارها، سرازير و زمين چندين برابر محصول خود مي‌روياند.
«تعطي السماء قطرها؛ آسمان، باران خويش را فرو مي‌فرستد». (2) .
پاورقي
(1) ينابيع الموده، ج 3، ص 136؛ روزگار رهايي، 601.
(2) بحار الانوار، 53، ص 85 باب 29.
.jpg)
نشست اخلاقی – تربیتی طلاب حوزه علمیه فاطمیه سلام الله علیها با حضور حجة الاسلام والمسلمین جناب آقای مجتبی نظری
جلسه سخنرانی با عنوان« طلبه تنها رصد گر مسائل ومشکلات جامعه امروزی»با حضور حجة الاسلام والمسلمین جناب آقای مجتبی نظری در تاریخ13/11/ 92در مدرسه علمیه فاطمیه سلام الله علیها برگزارگردید.
استاد نظری، ضمن تبیین جایگاه خطیر وحساس طلبه در جامعه امروزی، طلاب فارغ التحصیل رابه تمسک به دو اصل وریسمان محکم الهی(قرآن واهل بیت علیهم السلام) دعوت نموده وانس با قرآن و برگزاری کلاس های تفسیر ومعارف قرآنی را متذکر شدند. ایشان در ادامه از شبیخون های فرهنگی دشمن در قالب ورود و رشدصعودی برخی بدعت ها در سال جاری همچون،قمه زنی وغیره هشدار داده واز پیشرفت های روز افزون عرفان های کاذب؛ همچون عرفان حلقه وانرژی درمانی،عرفان جذب و…یادآور شدند که باید طلاب به تمام مسائل روز آگاهی داشته و به عنوان یک رصدگر باشند نه به عنوان مدافع. تهذیب بیشتر وپرهیز از دنیا مداری از دیگر توصیه های استاد بزرگوار بود.
پدر دلسوز
اگر به کلام آن حضرت باز گرديم مي بينيم که آن امام رئوف از شک و تزلزل دوستانش که همه ناشي از تحيري است که از غيبت آن عزيز حاصل شده ، رنج مي برد، چرا که به فرموده حضرت علي بن موسي الرضا(ع): الامام ، الانيس الرفيق ، والوالد الشفيق ، والاخ الشقيق ، والام البرة بالولد الصغير، مفزع العباد في الداهية الناد. (1) امام انيسي است رفيق ، و پدري است دلسوز، امام آن برادري است که چون دو نيمه خرما بهم متصل باشند، و امام آن مادر مهرباني است که به فرزندخردش محبت مي کند، و امام پناه مردم در واقعه هولناک است.
در کلام آن حضرت بايد به نيکي تدبر نمود و آن جام لبريزاز زلال وحي را با آرامي نوش جان نمود که کلام امام را فهمي ازامام بايد.
کنون در محضر انوار رضوي زانوي ادب بزنيم و نظاره کنيم که چه زيبا آن حضرت پرده از رافت امام برمي گيرد و آن برتر ازمعنا را به پيمانه الفاظ کيل مي کند و جانها را به تماشامي نشاند، نخست او را به صاحب انسي ، رفيق مانند مي کند که در انسش کوتاهي نمي ورزد و رفاقت بي ريايش مالامال ازمحبت است ، ديگر باره اين مقام را با تعبيري عميقتر به تصويرمي کشد و رافتش را به پدري دلسوز تشبيه مي کند که از هيچ هدايت و ارشاد دريغ نمي ورزد که قطعا عطوفت و لطف پدر ازمحبت و انس رفاقت برتر است.
اما لطف امام ارواحنا فداه فوق اينهاست ، چون برادري است که همراه انسان و توامان با او به دنيا آمده است آنگونه که يکي بوده اند مثل دانه خرما و سپس دو نيم گشته اند، گويي انسان راجزئي از خود مي داند و اينسان مهر مي ورزد، محبانش راجداي از خود نمي بيند و رعيتش را اجزاي خود مي انگارد.
پاورقي
(1) اصول کافي: 1/200، تحف العقول: 463.