مدرسه علميه فاطميه مشکين شهر

به برکت او آسمان اشک شادي مي ريزد چشمه سارها سرازير مي شود و

فعند ذلک… و تفيض العيون و تنبت الارض ضعف اکلها. (1) .

در آن هنگام چشمه‌سارها، سرازير و زمين چندين برابر محصول خود مي‌روياند.

«تعطي السماء قطرها؛ آسمان، باران خويش را فرو مي‌فرستد». (2) .

پاورقي

(1) ينابيع الموده، ج 3، ص 136؛ روزگار رهايي، 601.

(2) بحار الانوار، 53، ص 85 باب 29.